ख्वाबो मे यादो का समंदर आया,
खुशियो का कोइ किनाराही आया.

हमारी कश्ति जब डूबने लगी.
तभी आपका कोइ खयाल आया,

डूबते हुए वो संभल ने लगी,
क्यूंकी हमारा तर्जुबा काम आया,

वो समंदर भी नही डूबा पाया,
क्यूंकी हमने समंदरको अपनाया.

Khwabo me yado ka samumdar aya. Khushiyo ka ek aur se kinara aya.
Hamari kashti samandar me dubane lagi.
Tabhi us vakhat apaka khayal aaya.
Dubate hue hamari kasti sabhal ne lagi.
Hamara khud ka koi tajurba kaam aaya.
Nahi duba paya vo samdar bhi hame.
Hamane kinare ko nahi samandar ko apanaya.

જેને જે સમજવુ હોય તે સમજવા ની છુટ છે.
નદી ને ખાબોચીયુ સમજવ ની તમને છુટ છે.

દુનીયા મા કેટ્લાય કિસ્સા છે જે નથી સમજતા,
બધા ને અઘરા ગણી ને છોડી દો તમને છુટ છે.
...
નદી તો નદી જ રહેવાની અને પાછી કહેવાવા ની
ઉહાપો મચાવવા ના હો,મચાવી લો તમને છુટ છે.

પોતાને ઉપરી ગણાવી લેવાની ચહના છે દરેક ને,
પશુ ને માણસ સમજી લેવની તમને સૌ ને છુટ છે.

તેઓ પશુ છે, પશુ હતા અને પશુ પછા રહેવાના,
ભુલી ને તમારો સમય તેમને સુધરવા ની છુટ છે.
કુદી લો જેટલુ કુદવુ હોય તમને હમણા સમય છે,

પછી મારી પાસે પણ ભીખ માંગવા ની છુટ છે.

ભુલી ગયા છો લાગે સમય કોઇ નો ય આશક નથી,
...યાદ આવે ત્યારે પાછા મલજો મલવા ની છુટ છે.